Xosé María Díaz Castro

En Galicitas, o Wikiquote en galego.
Xosé María Díaz Castro
Xosé María Díaz Castro
Xosé María Díaz Castro
Véxase tamén...
Artigo na Galipedia
Multimedia en Wikimedia Commons

Xosé María Díaz Castro (1914-1990) foi un escritor e tradutor galego. Adicóuselle o Día das Letras Galegas no ano 2014.


  • O idioma castelán non é axeitado para a expresión da alma galega...
  • Un paso adiante i outro atrás, Galiza.
    • Primeiro verso de "Penélope", incluído no epígrafe "Espranza" do poemario Nimbos (1961).
  • A beleza feriume para sempre.
    • Derradeiro verso de "Coma unha espada", incluído no capítulo "Ferida" de Nimbos, que pecha o poemario.

Sobre el[editar]

  • En calisquera caso, a poesía de Díaz Castro é unha das máis representativas do noso tempo, que sendo fondamente galega polo esprito que a informa, resulta universal pola altura e a verdade que encerra.
    • Fernández del Riego (1971) [1951]. Galaxia, ed. Historia da Literatura Galega (en galego) (2ª ed.). Vigo. pp. 214–216. 
  • O poeta e tradutor de Guitiriz, Xosé María Castro é autor dunha obra poética singular e de aparición serodia que destaca polo seu virtuosismo técnico.
    • Real Academia Galega, 21/6/13.
  • Un poeta evidente e non hermético, patriótico no sentido menos panfletario do termo.
    • Xesús Alonso Montero, presidente da RAG dende o ano 2013.
  • Sen dúbida o mellor poeta galego antre os que hoxe viven.
    • Ramón Piñeiro, 1972.
  • O clímax estético da actitude poética ruralista atinguirase coa aportación de Xosé María Díaz Castro, un dos cumes da poesía galega posterior a guerra civil.
    • Xosé Luís Méndez Ferrín.
  • “Penélope” de Díaz Castro paréceme a mellor definición poética, a máis fermosa e máis tráxica, de cantas se fixeron sobre Galicia.
    • Andrés Pociña.
  • Na poesía de Xosé María Díaz Castro atopamos unha paisaxe inequivocamente chairega, interiorizada e abstracta, moi depurada, ateigada de franciscanismo e telurismo.
  • Xosé María Díaz Castro fai unha lírica completamente distinta, fai unha poesía auténtica, unha poesía transcendente, unha poesía que non é panfleto, que é verdadeira poesía.
    • Luís González Tosar (presidente do PEN Club en Galicia) 2011.