Reintegracionismo

En Galicitas, o Wikiquote en galego.

Manuel Fraga[editar]

“Idioma común dos pobos de catro continentes desde Galiza a Timor, o que luta por manter o seu lusitanismo bem perto das nosas antípodas”.

Academia das Artes Brasileira 21-06-1997

“Eu parto da base de que galego, portugués e brasileiro é todo a mesma cousa”

Consello do Goberno Galego, 21-05-2005

“Despois de todo, falamos a mesma língua“

(Na visita do Ministro de Agricultura e Pesca de Mozambique)

Rafael Dieste[editar]

"Existe entre o galego e o portugués tan estreita afinidade que canto máis portugués é o portugués e máis galego é o galego, mais veñen a se asemellaren."

Antre a Terra e o Ceo, p. 34

Xosé Filgueira Valverde[editar]

"O romance peninsular ocidental chamado xeralmente galécio-português, e que mellor se pudera alcumar lusitano, ten três grandes grupos dialectais, composto cada um de muitos subdialectos: o galego, o portugués e o portugués colonial."

A Fala Galega, fac-similar em Agália, n.º 18, p. 275.

Álvaro Cunqueiro[editar]

O Galego-Português será falado no ano 2000 por 200 millons de seres, entre Galegos, Portugueses e Brasileiros. Quando se logre a unificazon ortográfica, a que haverá de chegar-se, é indubitável que a língua galega non será um cemitério lingüístico, como o Holandés, poñamos por caso. Citado em La Voz de Galicia, 28.11.1981

Eduardo Blanco Amor[editar]

"Eu son partidário de unha unificazom lenta e mínima, comezando pola ortografia, para que a imaxen plástica do idioma lido ofereza menos diferenzas, nom ofereza ao portugués esa sensazon de arcaísmo, de vacilazom, inclusive (...) que ten o galego para ele hoje."

Ruiz de Ojeda, Victoria A. Entrevistas con Blanco-Amor. Editorial Nigra S.L. Vigo. 1994. (pp. 192 e 193-194)

Ramón Piñeiro[editar]

"En primeiro lugar, estamos totalmente de acordo en que o Galego e o Português som radicalmente a mesma língua (...)"

Carta a Don Manuel Rodrigues Lapa. Grial, n.º 42. 1971. Outubro-Decembro, pp. 389-402.

Celso Emilio Ferreiro[editar]

Concordo en parte coa tese de Rodrigues Lapa. Sen perder os seus vocábulos característicos nen a sua morfologia própria a nosa língua deve achegar-se, quando sexa factível (hoxe ainda non o é), à língua portuguesa (...), especialmente na grafia e nalgunhas formas sintácticas que noutro tempo forom tamém galegas e que se perderon pola forte castelhanización do noso idioma. Isto abrirá à nosa língua —e polo tanto à nossa cultura— perspectivas incalculáveis cara o mundo luso-brasileiro e o das antigas colónias portuguesas (...) MAGARIÑOS, Alfonso. Galicia: Conflicto e Supervivencia (Inquérito). Ed. Castrelos. Vigo. 1979, p. 94.

Frei Benito Feijoó[editar]

(...) o Lusitano: en que, advirto, deve incluir-se a língua galega, como na realidade indisctinta da portuguesa, por ser pouquísimas as vozes em que discrepam, e a pronúncia das letras em todo semellante: e asi entenden-se perfeitamente os indivíduos de ambas as Nazons, sem qualquer instrución antecedente. Teatro Crítico Universal. Tomo I. Madrid. 1753.

Frei Martiño Sarmento[editar]

Asi, a língua portuguesa pura non é outra que a extenson da galega, e que depois se carregou de vozes forasteiras, moriscas, africanas, orientais, brasileiras, etc. Opúsculos Lingüísticos Gallegos del siglo XVIII. Ed. Galaxia. 1974.

Fernández Albor[editar]

'O galego é a nosa lingua natural, aínda que non no meu caso porque eu fun castelanfalante en Santiago e empecei a falar galego despois, por responsabilidade. Ademais de por ser noso, o galego é importante porque é unha maneira de aprender portugués facilmente e esta lingua fálana máis de 200 millóns de persoas. Temos unha opción fantástica para relacionarnos co Brasil ou cos países lusófonos de África. De feito, non creo que tardemos moito en ver como moitos galegos van traballar a Angola'

Entrevista no Xornal de Galicia, 23/05/2010: http://www.xornal.com/artigo/2010/05/23/politica/confio-mais-nun-galego-goberno-central-calquera-home-listo/2010052223473300294.html

Vicente Risco[editar]

Poucos Galegos se teñen decatado do que Portugal é para nós. Portugal é a Galiza ceive e criadora, que levou polo mundo adiante a nosa fala e o nosso espírito, e inzou de nomes galegos o mapa do Mundo. (Nós, n.º 79, 1930)

Alfonso Daniel Rodríguez Castelao[editar]

“Ten Galiza un idioma próprio?

Estamos fartos de saber que o povo galego fala un idioma de seu, fillo do latim, irmao do Castellano e pai do Portugués. Idioma apto e axeitado para ser veículo dunha cultura moderna, e co que ainda podemos comunicar-nos com mais de sesenta millóns de almas (...) O Galego é un idioma extenso e útil porque -con pequenas variantes- fala-se no Brasil, em Portugal e nas colónias portuguesas.”

Sempre en Galiza. Ed. As Burgas. Buenos Aires. 1942.

Eduardo Pondal[editar]

“Verbo do gran Camões Fala de Breogán”

Queixumes dos Pinos y Poesias Inéditas de Eduardo Pondal. Coruña. 1935, pp. 191-192

Joám-Vicente Viqueira[editar]

"O galego, non sendo unha língua irmá do Portugués senón unha forma do portugués (como o andaluz do castellano), ten-se que escrever pois como portugués. Viver no seu seio é viver no mundo; é viver sendo nós mesmos!"

"Insisto muito nisto da ortografia, porque ela terá, unida á purificación da língua, unha virtude mágica: fará da nosa fala campesina, isolada, unha língua universal, de valor internacional e instrumento de cultura. Ademais, capacitará a todos os galegos para leren o portugués, o que, diga-se o que se queira, hoxe non poden fazer."

Ensaios e poesias, Galaxia, Vigo, 1.974, pág.170.

Manuel Murguía[editar]

"O primeiro, o noso idioma (...); o fermoso, o nobre idioma que do outro lado dese rio é língua oficial que serve a mais de vinte millons de homens e ten uma literatura representada pelo nome glorioso de Camões e Vieira, de Garrett e de Herculano; o galego, enfin, que é o que nos dá direito á inteira posesión da terra em que todos fomos nados (...). Podemos dizer con verdade que nunca, nunca, nunca pagaremos aos nossos irmaos de Portugal todo que haxam feito do noso galego un idioma oficial. Mais afortunado que o provenzal --encerrado na sua comarca própria-- non morrerá."

Discurso nos xogos florais de Tui (1.881)

Valentín Paz-Andrade[editar]

Véxase o artigo Valentín Paz-Andrade.