Festa dos Fachós
[...]
De legua e media á redonda
os mociños da montana
saúdan aquela festa
coa lus dos fachós de palla.[1]
[...]
- Manuel Curros Enriquez, en A Virxe do Cristal (1877).
[...]
Chama aiquí principalmente a atención o caso de aludir ó can; tamén
no Castro de Caldelas os portadores dos fachós van berrando:
Viva o San Sebastián
i o bispo, i o can...
seguido de alusiós á xente da vila. Vese que a festa tén carácter ledo e un
tanto humorístico, o que non parece moi propio dos casos de peste.
[...]
- Otero Pedrayo en Historia de Galicia, Buenos Aires (1962).[2]
Notas
[editar]- ↑ Refírese á festa de Vilanova dos Infantes, Celanova
- ↑ Ramón Otero Pedrayo, Historia de Galicia, Akal, Buenos Aires, 1962.