Diario de Anne Frank

En Galicitas, o Wikiquote en galego.

O Diario de Anne Frank é un diario en forma de cartas escrito por Annelies Frank entre o 12 de xuño de 1942 e o 1 de agosto de 1944. En 1947, o seu pai decide publicar o diario.

Citas[editar]

  • Fóra non hai cantos de paxaros, e dentro un silencio sufocante cérnese sobre todos e todas as cousas, e parece arrastrarme cara un abismo.
    • (29 de outubro de 1943)
  • Dáme medo pensar que aqueles que estaban tan próximos a min se encontren afora a mercé dos verdugos máis crueis do mundo. E todo porque son xudíos.
    • (19 de novembro de 1942)
  • Cando se nos concederá o privilexio de respirar aire fresco?
    • (24 de decembro de 1943)
  • Desde que a vida empezou, a regra estabeleceuse: As nosas faltas ignoramos, as do próximo aumentamos!
    • (Otto Frank, nun poema que lle escribiu a Ana no seu 14º aniversario) (13 de xuño de 1943)
  • Hai fame e as racións dunha semana non chegan para malvivir dous días.
    • (29 de marzo de 1944)
  • As persoas libres xamais poderán concibir o que os libros significan para os que vivimos encerrados.
    • (11 de xullo de 1943)
  • Pedinlle ao señor Koophuis que mandara preparar pasteliños de mazapán, co azucre do meu almorzo que gardei durante dous meses.
    • (22 de decembro de 1943)
  • Chegará o día no que termine esta horrible guerra e volveremos a ser persoas como as demais, e non só xudeus.
    • (11 de abril de 1944)
  • Non entendo aos quen din: "Eu son débil", e resígnanse a selo. Xa que se ten a conciencia de selo, ¿por que non loitar para emendar a propia natureza?
    • (6 de xullo de 1944)
  • Nunca crerei que os poderosos, os políticos e os capitalistas son os únicos responsables da guerra. Non, o home común e corrente, tamén se alegra de facela. Se non fose así, fai tempo que os pobos se rebelarían.
    • (3 de maio de 1944)
  • Poucos hai que vivan tan illados e enclaustrados coma nós, lonxe daquilo que pode ser gozado por pobres e ricos por igual.
    • (15 de xuño de 1944)
  • Poderán calarnos, pero non poden impedir que teñamos as nosas propias opinións.
    • (Ana, criticando a actitude dos seus padres) (2 de marzo de 1944)
  • Quero que algo de min perdure despois da morte.
    • (4 de abril de 1944)
  • Trescentos cincuenta avións ingleses descargaron medio millón de quilos de explosivos sobre Ijmuiden, facendo tremer as casas como follas ao vento.
    • (29 de marzo de 1944)
  • Tiven a sorte de ser arroxada bruscamente á realidade.
    • (7 de marzo de 1944)