Darío Xohán Cabana

Darío Xohán Cabana (Cospeito 1952 - Lugo 2021) foi un escritor galego.

---

En entrevistas e declaracións

• Eu non son escritor profesional, desde que empecei a formular a cuestión de escritor profesional ou non profesional, optei claramente polo non profesional. Eu non quero ser un escritor profesional de ningunha maneira, non quero vivir da literatura, non quero estar condenado a ter que escribir todos os santos días. Eu quero escribir cando non teño máis remedio que escribir, e ademais quero escribir o que me dea a gana, sen pensar.

• A literatura galega é unha literatura maior. ¿Ou acaso hai nas Españas un poeta de setenta anos coma Méndez Ferrín, ou unha poeta de trinta coma Olga Novo?.

Na súa obra literaria

• A taberna da Inés estaba escura e sen xente na parte que para taberna fora prevista, pero oíase un ruxe-ruxe de conversa e víase luz polo cristal esmerilado da porta da cociña adxacente. Anoitecía fóra, e venteaba e chovía fío.

• Galván en Saor, 1989, Edicións Xerais de Galicia.

• Empezaban a ser grandes os días, e nós xa tiñamos o barco coas as costelas cubertas de coiro ben emboutado, agardando á beira do mar, na choza da praia. Cargamos a carne salpresa e as outras mantenzas, e foles con auga. Entre eles disimulamos a cervexa roubada na casa comunal, quizabes non a escuso de quen debía gardala, senón coa súa cumplicidade secreta. Metemos as mercancías, lixeiras e valiosas, e as armas prá nosa defensa. Eramos doce os mariñeiros, netos do mesmo avó, netos do rei noso de brancas barbas e aguda vista.

• "A illa", Cerco de ferro, 1994, Nigra.

Carballo

O MUNDO chámase carballo
Podía ser
abedueira, chopo,
capudre, castiñeiro,
sobreira, virgondoiro,
teixo sombrío ou freixo de tríplice raíz.
Pero non,
o mundo chámase carballo
desde que o mundo é mundo.

Cabalgada na brétema, 2006, Galaxia.

Lugrís na taberna do Elixio

Dixo Lugrís que o mar ten máis camiños
se en nós irrompe e no maxín se interna,
e que as rosas do viño na taberna
son mapas fidelísimos mariños.

Urbano. Homenaxe a Urbano Lugrís, 2011, A Nave das Ideas.

Sobre el

• O seu é o galego popular da Terra Cha, pero moi elaborado, o que o converte nun dos grandes escritores do século XX, nun clásico vivo ... a súa constante entrega á causa da dignificación do galego (e de Galicia) fai que sexa un dos maiores construtores da patria que une a todos os galegofalantes.