Mikhail Bakunin

En Galicitas, o Wikiquote en galego.

Mikhail Aleksandrovich Bakunin (30 de maio de 1814 - 13 de xuño de 1876), filósofo político ruso, anarquista e ateo.


  • Sexa eu Papa, Tzar, Emperador ou mesmo Primeiro Ministro, son sempre a criatura das súas circunstancias, o produto consciente da súa ignorancia, necesidade e clamor. Atópanse na escravitude e eu, o superior, estou escravizado en consecuencia.
(Solidariedade en liberdade: O camiño dos traballadores cara a Liberdade, 1867)
  • A Liberdade Política sen igualdade económica é unha pretensión, unha fraude, unha mentira; e os traballadores non queren que se lles minta.
(A Asociación Vermella, 1870)
  • O desexo de destrución é tamén un desexo creativo!
    • Die Lust der Zerstörung ist zugleich eine schaffende Lust!
(Jahrbuch für Wissenchaft und Kunst, 1842, baixo o pseudónimo de Jules Elysard).
  • Cando á xente se lle bate cun pau, non están máis contentos se se lle chama "o Pau do Pobo".
(Estatalismo e Anarquía, 1873)
  • Inclínome diante da autoridade dos homes especiais porque se me impón pola miña propia razón. Son consciente da miña incapacidade de asimilar, en todos os seus detalles e desenvolvementos positivos, calquer porción vasta do coñecemento humano. A maior das intelixencias non equivalería á comprensión do todo. De aquí se deduce, tanto na ciencia como na industria, a necesidade da división e a asociación do traballo. Eu recibo e eu dou - así é a vida. Cada un dirixe e é dirixido á súa vez. Polo tanto non hai autoridade nen fixa nen constante, senón un intercambio continuo de autoridade e subordinación mútuas, temporais e, sobretodo, voluntarias.
(Deus e o Estado, 1876)

Atribuídas[editar]

  • Se Deus existir, só haberia para el un único medio de servir á liberdade humana: deixar de existir.
  • Se hai un Estado, entón hai dominación, e en consecuencia hai escravitude.
  • Todo pasará e o mundo perecerá, mais a Novena Sinfonía permanecerá.
(A Novena Sinfonía de Beethoven)