Vaca: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Castelao non dixo "sempre en Galicia". Modifico. |
m Bot: Cambios estética |
||
Liña 2: | Liña 2: | ||
A ''[[w:Vaca|Vaca]]'' (Bos taurus) é un animal doméstico orixinario de Europa. |
A ''[[w:Vaca|Vaca]]'' (Bos taurus) é un animal doméstico orixinario de Europa. |
||
---- |
---- |
||
*En quen sempre creu o galego foi na vaca. [[Manuel Rivas]], ''Unha espía no reino de Galicia'', 2004. |
* En quen sempre creu o galego foi na vaca. [[Manuel Rivas]], ''Unha espía no reino de Galicia'', 2004. |
||
*A vaca marela, do corno virado, pícalle a mosca debaixo do rabo. [[Proverbios galegos|Proverbio galego]]. |
* A vaca marela, do corno virado, pícalle a mosca debaixo do rabo. [[Proverbios galegos|Proverbio galego]]. |
||
*Pa'l cementerio se va la vaca de mala leche. [[Manu Chao]]. ''La Vacaloca''. |
* Pa'l cementerio se va la vaca de mala leche. [[Manu Chao]]. ''La Vacaloca''. |
||
*Natillas, n. Mestura ruín producida pola conspiración malévola da galiña, a vaca e o cociñeiro. [[Ambrose Bierce]], ''O dicionario do demo''. |
* Natillas, n. Mestura ruín producida pola conspiración malévola da galiña, a vaca e o cociñeiro. [[Ambrose Bierce]], ''O dicionario do demo''. |
||
*-¡A miña «Cereija» -incrinouse Valdoviño presentándoa- sí, que é boa vaca! ¡Qué fina, qué siñorita é a miña filla máis querida, a joya da miña yalma, o folgo do meu peito, o sangue do meu curazón! ¡Hai que ver o fachendosa que vos vai a miña vaquiña ca rabada pola corba! Ningunha raíña arrastrou a cola con tanto aire, coma a miña moza! ¡Tén uns ubres máis brancos, repretos e millor levantados que dona do mundo! ¡Peinase ila máis pantaseosa ca peineta meiga dos seus cornos, que por riba da cabeza lle arborean airosos, abondantes de asta, bén puntados e finos!... ¡Ninguha virge foi máis fecunda que ila: en cinco anos alumeou sete jatiños coma sete estrelos! ¡Boa mai, tamén é boa leiteira; pois, aleitúa oito cartillos galegos de leite, máis groso e máis sabroso que o mel! ¡E ténvos un sangue máis puro, máis vivo, que lle fai jugo a calquera boi! [[Manuel García Paz]], ''IV Melodía'', 1935, |
* -¡A miña «Cereija» -incrinouse Valdoviño presentándoa- sí, que é boa vaca! ¡Qué fina, qué siñorita é a miña filla máis querida, a joya da miña yalma, o folgo do meu peito, o sangue do meu curazón! ¡Hai que ver o fachendosa que vos vai a miña vaquiña ca rabada pola corba! Ningunha raíña arrastrou a cola con tanto aire, coma a miña moza! ¡Tén uns ubres máis brancos, repretos e millor levantados que dona do mundo! ¡Peinase ila máis pantaseosa ca peineta meiga dos seus cornos, que por riba da cabeza lle arborean airosos, abondantes de asta, bén puntados e finos!... ¡Ninguha virge foi máis fecunda que ila: en cinco anos alumeou sete jatiños coma sete estrelos! ¡Boa mai, tamén é boa leiteira; pois, aleitúa oito cartillos galegos de leite, máis groso e máis sabroso que o mel! ¡E ténvos un sangue máis puro, máis vivo, que lle fai jugo a calquera boi! [[Manuel García Paz]], ''IV Melodía'', 1935, |
||
==''Sempre en Galiza''== |
== ''Sempre en Galiza'' == |
||
''Sempre en Galiza'' é un libro de ensaio político escrito por [[Castelao]], considerado a obra canónica do nacionalismo galego: |
''Sempre en Galiza'' é un libro de ensaio político escrito por [[Castelao]], considerado a obra canónica do nacionalismo galego: |
||
*A nosa vaca ten o pesebre en Galiza e os tetos en Madrid. E o que non lle dá de comer a unha vaca non ten dereito a muxila. |
* A nosa vaca ten o pesebre en Galiza e os tetos en Madrid. E o que non lle dá de comer a unha vaca non ten dereito a muxila. |
||
*Porque as vacas e os bois merecen máis amor que os touros bravos. |
* Porque as vacas e os bois merecen máis amor que os touros bravos. |
||
*A vaca é o símbolo da paz. |
* A vaca é o símbolo da paz. |
||
[[Categoría:Animais]] |
[[Categoría:Animais]] |
Revisión como estaba o 9 de febreiro de 2016 ás 12:35
A Vaca (Bos taurus) é un animal doméstico orixinario de Europa.
- En quen sempre creu o galego foi na vaca. Manuel Rivas, Unha espía no reino de Galicia, 2004.
- A vaca marela, do corno virado, pícalle a mosca debaixo do rabo. Proverbio galego.
- Pa'l cementerio se va la vaca de mala leche. Manu Chao. La Vacaloca.
- Natillas, n. Mestura ruín producida pola conspiración malévola da galiña, a vaca e o cociñeiro. Ambrose Bierce, O dicionario do demo.
- -¡A miña «Cereija» -incrinouse Valdoviño presentándoa- sí, que é boa vaca! ¡Qué fina, qué siñorita é a miña filla máis querida, a joya da miña yalma, o folgo do meu peito, o sangue do meu curazón! ¡Hai que ver o fachendosa que vos vai a miña vaquiña ca rabada pola corba! Ningunha raíña arrastrou a cola con tanto aire, coma a miña moza! ¡Tén uns ubres máis brancos, repretos e millor levantados que dona do mundo! ¡Peinase ila máis pantaseosa ca peineta meiga dos seus cornos, que por riba da cabeza lle arborean airosos, abondantes de asta, bén puntados e finos!... ¡Ninguha virge foi máis fecunda que ila: en cinco anos alumeou sete jatiños coma sete estrelos! ¡Boa mai, tamén é boa leiteira; pois, aleitúa oito cartillos galegos de leite, máis groso e máis sabroso que o mel! ¡E ténvos un sangue máis puro, máis vivo, que lle fai jugo a calquera boi! Manuel García Paz, IV Melodía, 1935,
Sempre en Galiza
Sempre en Galiza é un libro de ensaio político escrito por Castelao, considerado a obra canónica do nacionalismo galego:
- A nosa vaca ten o pesebre en Galiza e os tetos en Madrid. E o que non lle dá de comer a unha vaca non ten dereito a muxila.
- Porque as vacas e os bois merecen máis amor que os touros bravos.
- A vaca é o símbolo da paz.