Cicerón

En Galicitas, o Wikiquote en galego.
Este artigo ou sección precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros de texto ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo.
Cicerón
Cicerón
Cicerón
Véxase tamén...
Artigo na Galipedia
Multimedia en Wikimedia Commons

Marco Tulio Cícero ou Marcus Tullius Cicero (en Latín) (Arpino, Italia, 3 de xaneiro 106 a.C. - Formies, 7 de decembro 43 a.C.), filósofo, orador, escritor, avogado e político romano.


Clásicos en Galego 14: Sobre a vellez e Sobre a amizade.
  • O mellor tempero da comida é a fame.
  • Sócrates foi o primeiro a evocar a filosofía do ceo á terra, deulle a cidadanía nas cidades, introduciuna, tamén, nas casas e obrigouna a ocuparse da vida e dos costumes, das cousas boas e das cousas ruíns.
  • Aínda que sexa curta a vida que nos da a natureza, é eterna a memoria dunha vida ben empregada.
  • Ou filosofía, guía da vida!
  • Son escravo do deber por amor á liberdade.
  • Cando preguntaban a Sócrates de onde viña, respondía que era un cidadán do mundo. El considerábase un cidadán do universo.
  • Canto maiores son as dificultades a vencer, maior será a gloria.
  • Un corazón agradecido non é soamente a maior das virtudes, é a orixe de todas as demais.
  • A Liberdade non consiste en ter un bo amo, pero en non telo.
  • O pensamento é libre.
  • Somos todos escravos da lei, para que poidamos ser libres.
  • Os homes son coma os viños: a idade aceda os malos e apura os bos.
  • A vida feliz consiste na tranquilidade da mente.
  • Fique sabendo que vostede é un deus, se é deus aquel que posúe forza, sentimento e memoria que prevé e que domina, modera e fai mover este corpo ao cal está ligado.
  • O silencio deles é unha elocuente afirmación.
  • Nada é difícil para quen ama.
  • Aquilo que é verdadeiro, simple e sincero é bastante compatíbel coa natureza do home.
  • Non nacemos apenas para nós mesmos.
  • Ningún home foi xamais grande sen un toque de inspiración divina.
  • A inimizade é a ira á espera da oportunidade de vingarse.
  • Ninguén será xeneroso se non for, ao mesmo tempo, xusto.
  • Ninguén é tan vello que non pense en poder vivir un ano máis.
  • Para ter vida longa é preciso vivir de vagar.
  • Unha adolescencia libidinosa e desregrada entrega á vellez un corpo cansado.
  • Vivir feliz non é máis que vivir con honestidade e rectitude.
  • O home nunca debe humillarse ata o punto de se esquecer de que é home.
  • Se ao lado da biblioteca houber un xardín, nada faltaría.
  • Non hai nada que non se consiga coa forza de vontade, a bondade e, principalmente, co amor.
  • Paréceme que arrancan o sol deste mundo, eses que afastan a amizade das súas vidas.
  • Errar é propio do home, mais perseverar no erro é cousa de parvos.
  • Un aposento sen libros é un corpo sen alma.
  • Que o historiador non ouse dicir unha mentira nin esconder unha virtude.
  • A historia é testemuña do pasado, luz da verdade, vida da memoria, mestra da vida, anunciadora dos tempos antigos.
  • Na adversidade a maior consolación é a consciencia das boas accións.
  • As nosas mentes posúen por natureza un insaciábel desexo de saber a verdade.
  • É erro supor que os efectos da guerra sexan maiores que os feitos da paz.
  • Nunca estou máis acompañado que cando estou só.
  • Un amigo verdadeiro discérnese durante unha materia incerta
  • Amicus certus in re incerta cernitur.
  • A alma dos nenos é un espello onde se retrata a natureza.
  • Non saber o que aconteceu antes de nós e coma ser incesantemente nenos.
  • A lei é a razón suma encravada na natureza, e que ordena o que debe facerse e prohibe o contrario.
  • Orixinalmente en latín: Lex ratio summa insita in natura, quae jubet ea, quae facienda sunt, prohibetque contraria.